Jons Jacob Berzelius در سال 1847 اولین پلیمر متراکم را تولید کرد: پلی استر، مشتق شده از گلیسیرین (پروپانتریول) و اسید تارتاریک. برزلیوس همچنین اصطلاحات شیمیایی آلوتروپ، کاتالیز، ایزومر و پلیمر را ابداع کرده است.
در سال 1865 الکساندر پارکز اولین انسانی بود که پلاستیک را با حل کردن نیترات سلولز در الکل و کافور حاوی اتر ساخته بود. ماده به دست آمده شفاف بود و به راحتی در زمان گرم قالب گیری می شد، اما در هنگام سرد سختی خود را حفظ می کرد. او نام این ترکیب پلاستیکی را پارکزین نامید.
در سال 1868، جان دبلیو هیات (شکل 1) فرآیندی را به ثبت رساند که محصولی را تولید کرد که او سلولوئید نامید و از آن به عنوان جایگزینی برای عاج در توپ های بیلیارد استفاده کرد. تنها چهار سال بعد، در سال 1872، او اولین کسی بود که سلولوئید داغ را به قالب تزریق کرد. او و برادرش آیزایا یک ماشین قالب گیری تزریقی را به ثبت رساندند که از یک پیستون برای تزریق پلاستیک از طریق یک سیلندر گرم شده و داخل یک قالب استفاده می کرد. برخی از محصولات اولیه که با استفاده از سلولوئید ایجاد می‌شدند شامل یقه‌ها، دکمه‌ها و با طولانی‌تر شدن مدل‌های موی روز، شانه مو بودند.
ماشین قالب گیری اولیه بر اساس یک مکانیسم نسبتا ساده بود. این فرآیند توسط دانشمندان آلمانی که موفق به ایجاد محلول های کمتر قابل اشتعال با توسعه اشکال محلول استات سلولز شدند، بهبود یافت.
این تقاضا پس از جنگ جهانی دوم تا حدی ناشی از کمبود مواد بود. به عنوان مثال، تولید لاستیک به دلیل جنگ در سراسر آسیا و حملات به خطوط کشتیرانی مختل شد. تانک ها و سایر کاربردهای جنگی تقاضای زیادی برای فلز ایجاد کردند. پلاستیک ها وارد عمل شدند تا این شکاف را پر کنند و جایگزینی مقرون به صرفه ارائه کنند. با گسترش تدریجی پلاستیک، قالب‌گیری تزریقی پلاستیک نیز رواج یافت. اثربخشی این دوره در درجه اول به تولید کارآمد، مقرون به صرفه و در مقیاس بزرگ نسبت داده شد.
تا سال 1946، مخترع آمریکایی جیمز واتسون هندری اولین دستگاه تزریق پیچ اکستروژن جهان را ساخت (شکل 2). هندری با استفاده از یک پیچ دوار توانست خود فرآیند تزریق را بهتر کنترل کند. این امر کیفیت محصولات تولید شده را به طرز چشمگیری افزایش داد. هندری پس از ایجاد دستگاه تزریق اکستروژن انجام نشد. دور از آن.
اهمیت تزریق پلاستیک از دیدگاه صنعت
تزریق پلاستیک یکی از فرآیندهای با اهمیت در تکنولوژی پلاستیک می باشد.دلیل محبوبیت و استفاده گسترده از تزریق پلاستیک، هزینه های بسیار پایین در ساخت هر قطعه در تیراژ های بالا در کنار آزادی بالای طراحی است. سرعت در تولید، یکسان بودن قطعات در تیراژ های بالا و خطای پایین در قطعات . ارزان بودن مواد اولیه استحکام قابل قبول قطعات و تنوع بالا و صرفه جویی در زمان و هزینه در تولید. کار با دستگاه تزریق پلاستیک را در صنعت از محبوبیت زیادی برخوردار کرد.
در دهه های اخیر طی تحولات ناشی در ساخت مواد پلیمری آنچنان افزایش یافته که تصور دنیای کنونی بدون وجود پلیمرها غیر ممکن شده است.
نقش پلیمرها در برطرف کردن نیاز های اساسی جامعه از قبیل پوشاک، قطعات خدرو، صنایع پزشکی، لوازم خانگی، صنایع الکتریکی و الکترونیکی، بسته بندی ، صنایع چسب، صنایع نظامی و غیره کاملا مشهود است.
تقریبا همه قطعات پلاستیکی که به طور روزمره از آنها استفاده می کنیم با استفاده از تکنولوژی تزریق پلاستیک ساخته شده اند.
